Tijdelijk verhuren van woonruimte bestaat sinds 1 juli 2016. Wanneer u een tijdelijke huurovereenkomst sluit, heeft de huurder aan het einde van de huurtermijn geen recht op huurbescherming. Om die reden zijn de wettelijke regels voor het sluiten van een tijdelijke huurovereenkomst erg strikt. Helaas gaat het dan ook heel vaak fout (en hebben huurders dus wél huurbescherming). Het is dus van belang dat de verhuurder op de correcte wijze handelt.

De Eerste en Tweede Kamer hebben besloten dat er minder tijdelijke huurcontracten komen. U mag als verhuurder dan alleen nog in enkele uitzonderingssituaties een tijdelijk contract aan iemand aanbieden. De datum waarop de veranderingen ingaan, is helaas nog niet bekend.

Maximale duur en géén verlenging

De maximale duur van een tijdelijke huurovereenkomst is twee jaar voor zelfstandige woonruimte (eigen toegang, eigen keuken, toilet en wasgelegenheid) en vijf jaar voor onzelfstandige woonruimte. De huurovereenkomst dient duidelijk te vermelden dat het gaat om een tijdelijke huurovereenkomst voor een vooraf bepaalde tijdelijke periode. Een tijdelijke huurovereenkomst kan met dezelfde huurder slechts éénmaal (!) worden aangegaan (dus géén verlenging). Een volgende tijdelijke huurovereenkomst met dezelfde huurder geldt altijd als een huurovereenkomst voor onbepaalde tijd.

De wet vereist dat de verhuurder niet eerder dan drie maanden maar uiterlijk één maand voor de einddatum van de huurovereenkomst, de huurder schriftelijk informeert over de dag waarop de huurovereenkomst eindigt. Indien dit wordt vergeten, eindigt de huurovereenkomst niet (en geniet de huurder huurbescherming). Het is dus oppassen als verhuurder.

De huurder kan opzeggen

De wet bepaalt dat de huurder een tijdelijke huurovereenkomst (tussentijds) kan opzeggen tegen een voor de huurprijs overeengekomen dag (meestal 1 maand). De verhuurder kan de huurovereenkomst niet tussentijds opzeggen.